لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

نام فایل : دانلود مقاله اسدالله علم و قيام 15 خرداد 42

تعداد صفحات : 6

فرمت : فایل ورد قابل ادیت doc

برای نمونه میتوانید 2 صفحه اول این فایل را در زیر مطالعه کنید. برای خرید فایل کامل به انتهای صفحه مراجعه نمایید

امير اسدالله علم فرزند محمد‌ابراهيم خان شوكت‌ الملك دوم در سال 1299 ش در شهر بيرجند متولد شد.

هرچند خاندان علم پيشينه خانوادگي خود را تا قرون دوم و سوم هجري قمري تسري مي‌دهند، با اين احوال از واپسين دوران سلطنت صفويه نشانه‌هايي از حضور برخي افراد منتسب به اين خاندان در رأس امور لشكري و كشوري در لابلاي منابع تاريخي به چشم مي‌خورد. حداقل از اواسط دوران سلطنت قاجارها بدين سو خاندان علم تقريباً همواره حكمرانان و صحنه‌گردانان اصلي مناطق سيستان و بلوچستان بوده‌اند. در هنگام تولد اسدالله علم هم، پدر او شركت‌الملك دوم حكمران سيستان و بلوچستان بود. وي از معدود حكمرانان و خاندان‌‌هاي متنفذي بود كه اساساً به خاطر پيوندهاي ديرينه با بريتانيايي‌ها و سپس كنار آمدن با جريان كودتاي سوم اسفند 1299 و طرفداري هدفمند از رضاخان شأن و شوكت پيشين را تا حد زيادي حفظ كرد. با آغاز قدرت‌يابي و سلطنت رضاشاه خاندان علم در سلك طرفداران و خدمتگزاران سلسله جديد پهلوي وارد شد و به سرعت روابط نزديك و حساب شده‌اي ميان شوكت‌الملك و شخص رضاشاه و برخي ديگر از خاندان‌‌هاي متنفذ كه البته با محافل بريتانيايي هم پيوندهاي پنهان و پيدايي داشتند، شكل گرفت و شوكت‌ الملك از سال 1314 تقريباً براي هميشه به تهران آمد. چندين بار لباس وزارت پوشيده و استاندار فارس شد و در حالي كه ارتباط او با خانواده سلطنت رو به فزوني مي‌نهاد با دستور مستقيم رضاشاه موجبات ازدواج فرزندش اسدالله علم با دختر قوام‌الملك شيرازي را (در سال 1318 ش) فراهم آورد. بدين ترتيب پاي اسدالله علم هم به دربار باز شد و ميان او با وليعهد وقت محمد‌رضا پهلوي دوستي و ارتباط نزديك و ديرپايي به وجود آمد كه تا آخرين روزهاي عمر او (علم) تداوم داشت. در فاصله سالهاي 1318 ـ 1321 ش اسدالله علم از دانشكده كشاورزي كرج ليسانس كشاورزي گرفت و مدت كوتاهي پس از مرگ پدرش شوكت‌الملك در سال 1323 پيشخدمت شاه شد و تا سال 1326 كه از سوي قوام‌‌السلطنه نخست‌وزير وقت فرماندار كل سيستان و بلوچستان شد، روابط نزديكي با شاه و خاندان سلطنت داشت. شواهد و قرايني هم وجود داشت كه نشان مي‌دهد در طول دهه 1320 اسدالله علم با محافل نزديك به بريتانيايي‌ها ارتباطاتي دارد و در عين حال در راستاي حمايت از شاه و دربار در برابر جريانات سياسي تأثيرگذار در مسائل داخلي و خارجي ايران مداخلاتي انجام مي‌دهد. علم خيلي زود مورد توجه شاه قرار گرفت و با اعمال فشار او و دربار بود كه از اواخر سال 1327 تا 1329 چند بار (در حالي كه هنوز بسيار جوان بود) لباس وزارت (كشور ـ كشاورزي و كار) پوشيد و به عنوان عامل شاه دركابينه‌ها حضور مؤثر پيدا كرد. اسدالله علم كه به زودي در جايگاه مورد اعتماد‌‌ترين و نزديكترين افراد به شاه قرار گرفت به نوعي رابط او با كابينه‌ها و در واقع خبر رسان تحولات و اقداماتي بود كه احياناً دور از اطلاع شاه صورت عملي به خود مي‌گرفت. علم در نيمه دوم دهه 1320 هر آنچه توانست در تقويت موقعيت شاه در قبال دولت و مجلس و ديگر اركان و قطب‌هاي قدرت و نفوذ كوشيد و به ويژه با باندهاي توطئه‌گري كه در راستاي تضعيف موقعيت اركان مشروطيت (مجلس شوراي ملي و نيز دولت پارلماني) و تحكيم پايه‌ها، قدرت استبدادي شاه فعاليت مي‌كردند، همكاري نزديك و مؤثري داشت. در طول دوران نهضت ملي شدن صنعت نفت اسدالله علم را عمدتاً در اردوگاه طرفداران دربار شاه، محافل بريتانيايي و مخالفان احزاب، گروه‌ها و تشكل‌هاي ملي و مذهبي مي‌بينيم. وي در ميان احزاب و گروههاي اسلامي و ملي در واپسين سالهاي دهه 1320 و اوايل دهه 1330 به بعد جايي نداشت و نشانه‌اي بدست نيامده است كه بازگوي كمترين نقش علم در نهضت ملي شدن صنعت نفت ايران باشد.

به دنبال تصويب قانون ملي شدن صنعت نفت ايران و ‌آغاز نخست‌وزيري دكتر محمد مصدق كه توطئه‌هاي دربار، شاه و محافل نزديك به سياست تجاوزكارانه بريتانيا در ايران بر ضد دولت و ملت ايران افزايش روز افزوني پيدا كرد، اسدالله علم هم به خاطر مشاركت در اين گونه اقدامات توطئه‌آميز بدستور مصدق نخست‌وزير به بيرجند تبعيد شد (البته قرار بود به خارج از كشورتبعيد شود اما دكتر مصدق به دلايلي از اين امر چشم پوشيد). اسدالله علم در تمام دوران نخست‌وزيري مصدق و سپس وقوع كودتاي 28 مرداد 1332 در تبعيد شرق و جنوب شرقي كشور بود و از همان منطقه با مخالفان دولت مصدق (در داخل و خارج از كشور) در ارتباط بود.

ضمن اين كه در منطقه سيستان و بلوچستان هم از توطئه بر ضد دولت مصدق از هيچ كوششي فروگذار نكرد. پس از كودتا و بازگشت دوباره شاه و كودتاگران به قدرت، اسدالله علم تبعيدگاهش را به قصد تهران ترك كرد و كماكان در رديف نخست دوستان و خدمتگزاران شاه قرار گرفت و در جريان انتخابات دوره 18 مجلس دخالت‌ هاي نارواي بسياري كرد و هنگامي كه به دنبال قدرت‌نمايي‌هاي فضل‌الله زاهدي نخست‌وزير كودتا، شاه بر آن شد او را بركنار كند، اسدالله علم اين سپهبد جاه‌طلب را وادار كرد تا به سرعت پست نخست‌وزيري را ترك كند. در دولت حسين علاء كه پس از عزل زاهدي به قدرت رسيد اسدالله علم در نقش بسيارمهم وزير كشور ظاهر شد تا انتخابات دوره 19 مجلس شوراي ملي را آنگونه كه دلخواه شاه بود به انجام رساند. هم او بود كه لايحه تشكيل ساواك را تهيه و تقديم مجلس كرده و در از ميان بر داشتن واپسين نشانه‌هاي نظام نيم‌بند مشروطيت (مطبوعات و روزنامه‌ها، مخالفان و منتقدان سياسي و غيره ...) آني فروگذار نكرد.

اسدالله علم از اواسط دهه 1320 به بعد مجموعه‌اي از افراد نامتجانس سياسي، فرهنگي، نظامي و غيره را كه به طيف‌هاي مختلفي علاقه نشان مي‌دادند، به سلك دوستان و طرفداران خود و مآلاً رژيم پهلوي و شخص شاه وارد ساخت كه درمقاطع مختلف عمر سياسي او در سطوح مختلف با او همكاري و همفكري مي‌كردند و اعضاي باند او را تشكيل مي‌دادند. در اواسط دهه 1330 ديگر بندرت در ميان رجال كشوري و لشكري كسي را نزديكتر از علم به شخص شاه مي‌شناسيم كه آمادگي داشت هر آنچه شاه بخواهد به نحو مطلوب و دلخواه او انجام دهد. بر همين اساس بود كه در نخستين روزهاي سال 1336 شاه او را مأمور تشكيل و تأسيس حزب مردم ساخت و او تا پايان دوران نخست‌وزيري دكتر منوچهر اقبال (1336 ـ شهريور 1339) اين مهم را در چارچوب دموكراسي دلخواه شاه و حاميان خارجي آن به انجام رسانيد و هنگامي كه به دنبال بروز افتضاح در جريان انتخابات تابستاني دوره بيستم مجلس مجبور به كناره‌گيري از رهبري حزب مردم شد، به مقتضاي تحولاتي كه در عرصه سياسي ـ اجتماعي كشور بروز كرده بود، در راستاي باز هم حمايت از موقعيت متزلزل شاه در اريكه قدرت مأموريت‌هاي مهمتري به عهده او نهاده شد. در طول دوران كوتاه نخست‌وزيري شريف امامي (در سال 1339) و نيز زمامداري علي اميني (تير 1341) اسدالله علم ميان شاه و برخي گروههاي سياسي تأثيرگذار در مسائل آن روز كشور به واسطه‌گري پرداخت تا به نوعي وضعيت نگران كننده شاه در قبال دولتِ (به ويژه علي اميني) و نيز آمريكاييان را بهبود بخشد و با ايجاد شكاف و چند دستگي در ميان گروههاي سياسي و دولت و دادن برخي وعده‌هاي سياسي (البته فاقد ضمانت اجرايي) علي اميني و دولت او را تضعيف كرده و از چشم آمريكائيان بياندازد. برخي از رهبران و اعضاي درجه اول جبهه ملي و نيز خليل ملكي از جمله افرادي بودند كه علم آنان را در اين پروژه به خدمت گرفت. بدين ترتيب علي اميني به پايان راه خود در عرصه نخست‌وزيري رسيد. ديگر تمام شرايط براي ارتقاء اسدالله علم وفادارترين نوكر شاه به پست مهم نخست‌وزيري آماده شده بود. علم از تير 1341 تا اسفند 1342 در يك برهه بسيار حساس و بحراني بر مقام نخست‌وزيري تكيه زد تا چنانكه مطلوب آمريكائيان بود برنامه اصلاحات پيشنهادي آنان را (كه به زودي نام انقلاب سفيد بر آن نهاده شد) به مورد اجرا بگذارد و مخالفان سياسي حكومت را از پيش رو بردارد.